Zielenvoer

Error message

Deprecated function: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in include_once() (line 20 of /home/mediawijs/domains/communicatiewijs.nl/private_html/includes/file.phar.inc).

Voeding voor jouw ziel

Als de medewerkers die nieuwe werkwijze nu maar meer zouden implementeren... Als mijn leidinggevende maar niet zo star was.... Als de werkdruk en het ziekteverzuim maar niet zo hoog waren... 
Zo verzucht een aantal leiders tijdens de start van de inspiratie- en opfrisdag Verbindend leiderschap.  
Nog voor de lunch zitten ze meer recht op en klinkt het energiek: Ik wil echt meer luisteren waar de medewerkers ja tegen zeggen in plaats van alleen hun nee te horen en me te verdedigen. Ik ga de overstap overwegen naar de andere afdeling; daar zit een team en leidinggevende met wie ik prettig samenwerk. Ik ga voortaan heel helder maken wat binnen mijn rol en uren wel haalbaar is.


Wat plaatsvindt is de shift van 'zij zijn', 'hij is'en 'hetis' naar 'ikkies'. In plaat van je te focussen op wat er mis is met de ander(en) of de omstandigheden, neem je verantwoordelijkheid voor wat je denkt, voelt, wilt en doet.
Door dit samen in 3-tallen te ontrafelen, via een specifieke manier van luisteren, komt de ziel bloot te liggen en klikt het opeens. Je hebt helderheid: dit is wat ik wil en wat ik ga doen. 

Dit ijs breken kost wel wat. Het vraagt om je ervaring te zien voor wat het is: 'klagende' gedachten die je moe maken, gefrustreerd en bezorgd (in plaats van de 'objectieve werkelijkheid'). En om je kwetsbaarheid te tonen: dit is wat ik mezelf allemaal vertel en hoe ik me daarbij vervolgens voel. (Je deelt je innerlijke gedachtenwereld waarin je een slachtoffer bent met zielenpijn).
Als je uit die bevroren stand raakt en de dooi gaat inzetten, wordt als vanzelf duidelijk waar het je wel om gaat. 

Dat genereert veel energie. Bij jezelf. En ook bij de betrokkenen; het werkt besmettelijk om deelgenoot te zijn van een geraakte ziel. Het maakt dan vaak niet eens meer uit om wiens situatie het gaat. Er ontstaat een heelheid en dankbaarheid bij zowel de ontvanger als de gever van die wezenlijke aandacht en zielentaal. 

Want wat doen we dan als gever? We zijn er met onze vol-ledige aanwezigheid bij, we zijn stil en we 'weten' dat de ander in een verhaal zit. We benoemen nog slechts weinig en dan met hele precieze woorden: gaat het om respect? Wil je bijdragen? Is zelfzorg belangrijk?. En zo opent de weg zich naar de innerlijke wijsheid, die even versluiert was achter onze concepten, overtuigingen en ideeën hoe een ander of de omstandigheid zou moeten zijn.