Ingediend door Nicole op
Hoe vaak kies jij in je werk voor oplossingen die niet de belangen dienen van alle betrokkenen? Met alle gevolgen van dien. Tegenwerking, ‘ja zeggen, nee doen-gedrag’, gefrustreerde klanten, ziekmeldingen etc. Door je hart voor de inhoud te laten gaan kun je tot win-win oplossingen komen. Hoe doe je dat?
Allereerst: Waarom gaan we niet voor win-win?
“Dan kan het nog wel een jaartje duren”. “Win-win bestaat in dit geval niet; er zullen altijd verliezers zijn”, zijn opmerkingen die ik hoor.
Ik zie twee oorzaken waarom we vaak voor ons eigen belang gaan. De eerste heeft te maken met een gebrek aan vertrouwen. We zijn bang dat inleven in de ander leidt tot inleveren op je eigen belang. En dat het te veel tijd en geld kost om ieders behoefte mee te nemen.
Ten tweede weten we niet hoe we het kunnen doen. We kunnen als Hollander compromissen sluiten en polderen. Maar hoe je kunt gaan voor win-win als behoeften uit elkaar liggen - of tegengesteld lijken (beweging versus rust) -, lijkt een mission impossible.
Wat is het effect hiervan?
Doordat we voor ons eigen belang gaan, kunnen veel besluiten en afspraken niet op draagvlak rekenen van alle betrokkenen. Sommigen zijn gefrustreerd, boos en ongemotiveerd. Hun betrokkenheid bij het wel en wee van de organisatie neemt af. In het beste geval blijven ze hun eigen werk nog met plezier en inzet doen. Maar of de belangen van de organisatie gediend worden, maakt hen minder uit.
Hoe doorbreek je dit patroon?
Door je hart voor de inhoud te laten gaan. Hiermee bedoel ik: verbind je eerst op waardenniveau wat iedereen wil. Ga daarna pas denken (wat is dan een oplossing die ieders belang dient en tot synergie leidt) en ten slotte pas doen. Verbinden, denken, doen.
Via 3 stappen kun je meer synergie realiseren:
1. Welke onderliggende behoefte wil ik vervullen?
Bijvoorbeeld veiligheid, kwaliteit of zekerheid. Wees je bewust dat behoeftes universeel zijn (ieder mens heeft dezelfde behoeftes). En dat behoeftes los staan van hoe je die wilt vervullen en door wie. Concreet: je kunt behoefte hebben aan helderheid. Vervolgens kun je de wens hebben dat jouw collega Wim jou meer informatie geeft zodat jij die helderheid krijgt.
2. Wat is cruciaal voor de ander(en)?
Bijvoorbeeld autonomie, waardering, betrokkenheid.
Dit probeer je in een gesprek helder te krijgen door uitsluitend te luisteren naar de behoeften. Oordeelloos, open, nieuwsgierig. Zonder hierop te reageren wat dit met jou doet. Je hebt maar een doel: weten waarvan de ander blij wordt.
3. Als je ieders belang kent, laat je de inhoud ontstaan
Door je te verbinden met wat voor ieder belangrijk is, kun je in dialoog samen oplossingen vinden. Bijvoorbeeld: een teamlid wil meer autonomie in de uitvoering van z’n werk. De teamleider wil meer zekerheid dat het werk binnen de afgesproken tijd klaar is. Een win-win zou kunnen zijn dat ze 1 x per week 10 minuten afstemmen op hoofdlijnen. In plaats van dat de teamleider tussendoor informeert hoe het staat, tips geeft of controleert “Heb je dit al gedaan”? En het teamlid voortdurend mails cc stuurt om de teamleider te informeren.
Alleen de betrokkenen zelf weten of zij het een win-win realiseren (of een compromis).
