Ingediend door Nicole op
Wat mij opvalt in het werken in teams en organisaties is dat ik soms eigenaarschap mis. Bijvoorbeeld: mensen die eindverantwoordelijk zijn en deze rol niet pakken, om welke reden dan ook.
Dat gebeurde bijvoorbeeld toen ik nog bij de stafafdeling Communicatie van een ministerie werkte. De beleidsdirecties vonden dat ‘wij van communicatie’ verantwoordelijk waren voor de verkoop van hun beleid. Regelmatig moest ik beleid verkopen wat praktisch onuitvoerbaar was, ingewikkeld was of waarvan de bedoeling onduidelijk was. Tegelijkertijd werden we afgerekend op het welslagen van de campagne én de beleidsuitvoering. Als niemand zich aan de maatregel hield, had communicatie het (ook) niet goed gedaan.
We probeerden dit natuurlijk te voorkomen door beleidsdirecties te overtuigen dat we vroegtijdig met hen aan tafel moesten zitten. Zodat zij de verkoopbaarheid van maatregelen al bij de beleidsontwikkeling zelf konden meenemen.
In mijn tijd – ruim twintig jaar geleden - kwam dit niet van de grond. Beleidsdirecties zagen dat niet als onze taak. Omgekeerd hadden wij het te druk met het uitvoeren van campagnes om ons echt mede-eigenaar te voelen en te zorgen dat we aan tafel kwamen.
Door de beststeller Verdraaide organisaties werd me weer eens helder hoe belangrijk het is dat professionals eigenaarschap hebben en tonen. Bijvoorbeeld dat een beleidsmaker zich tijdens de beleidsontwikkeling zelf verantwoordelijk voelt en maakt voor de verkoopbaarheid van zijn wet- en regelgeving onder de doelgroepen. En dat hij dit niet als de taak ziet van een stafafdeling communicatie.
Eigenaarschap is een thema waarmee ik veel organisaties zie worstelen. Hoe zorg je dat professionals zich meer bewust worden van hun rol en meer eigenaarschap gaan tonen?
Ik zie als sleutel om met hen te werken aan het helder maken van de bedoeling van organisatie. En aan nieuw gedrag waarbij ieder eigenaarschap toont.
Herken je bovenstaande dilemma en hoe ga je daarmee om?
Ik ben benieuwd naar je reactie!
